Równouprawnienie płci wśród dzieci

Zabawki a rozwój dziecka

Zabawa to odkrywanie świata, a zabawki mają dzieciom w tym pomóc. Młodzi ludzie sięgają po różnego rodzaju przedmioty z ciekawości i z chęci poznawczych. Jeżeli dziewczynkę zainteresuje samochód, to nic złego w tym nie ma. Każde dziecko chce badać świat na swój dziecięcy sposób. Warto dziecku na to pozwolić.

Ograniczanie dzieciom dostępu do pewnego rodzaju zabawek, bo według dorosłego, są nieodpowiednie do jego płci, to bariera do poznawania rzeczywistości. Takie działanie hamuje wyobraźnię i zdolności poznawcze.

Jeżeli dziewczynka woli nosić spodnie, nie ubierajmy jej na siłę w sukieneczki. Pokój chłopca wcale nie musi być niebieski. Wizje dorosłych dotyczące tego, czym powinny bawić się dziewczynki (lub chłopcy) i co lubić, mogą mieć daleko idące oraz negatywne konsekwencje w przyszłości. Jeżeli chłopiec nie otrzymuje akceptacji do realizowania swoich pasji, może stracić szansę na rozwój swojego talentu. Dla dziecka jest to też sygnał, że ma obowiązek dopasowywać się do społecznych wymagań oraz że jest to ważniejsze od bycia tym, kim chce. Zdarza się tak, że zainteresowania z dzieciństwa zostają z człowiekiem do końca życia. Zabraniając dziecku realizowania swoich pasji, możemy zmarnować jego talent i sprawić, że będzie zwyczajnie nieszczęśliwe.

Córka bawi się samochodami

To wspaniale! Zabawa samochodami może pomóc Twojej córce w poznawaniu zasad ruchu drogowego. Dziewczynka  marzy o wielkim zestawie klocków? Może rośnie Ci pod dachem przyszła pani architekt? Chłopca, bawiącego się wózkiem z lalką łatwiej nauczyć korzystania z nocnika, gdy wykorzystamy lalkę jako rekwizyt. Lalki są świetne również do nauki emocji — niezależnie od płci dziecka.

Wózek dla dziewczynki, auto dla chłopca. Czy na pewno? Stereotypy a rzeczywistość

Jeżeli dziewczynka chce bawić się zestawem narzędzi, a jej się to uniemożliwia, ponieważ, to jest zabawka „dla chłopców”, niwelujemy jej dziecięcą radość i utwierdzamy w przeświadczeniu, że kobiecość to pewnego rodzaju ograniczenia. Córka najprawdopodobniej i tak wybierze zabawę kucykiem, jednak pozwólmy jej ucałować robota czy zorganizować wyścig samochodowy, jeżeli będzie tego chciała. Nie panikujmy, gdy syn łapie się za zabawkowe żelazko. W dorosłym życiu pożądane jest, żeby partner zrobił pranie, a kobieta była w stanie zatankować auto, prawda? 😉 Wspierajmy dziecko w ich wyborach, żeby nie bało się podejmować własnych decyzji i wychodzić z inicjatywą. 

Okazuje się, że te „role”,  w które wkładamy dzieci za młodu, zacierają się z wiekiem i mamy do czynienia z coraz większym równouprawnieniem. To, jakim mężczyzna jest partnerem czy ojcem, w dużej mierze zależy od tego, czego doświadczył w dzieciństwie. Obserwacje otoczenia i wzorce rodzinne są tu kluczowe. To samo dotyczy kobiet. Niezależnie od tego, czy kobieta bawiła się w dzieciństwie samochodami, czy nie, może zrobić prawo jazdy i pojechać do mechanika. Nie chodzi tu o walkę o równość płci, ale o zwyczajne wspieranie się w zadaniach życia codziennego.

To dorośli decydują, jakie zabawki kupują swoim dzieciom. Lalka dla dziewczynki, a autko dla chłopca. To nie jest schemat stworzony przez dzieci. Lepiej  skupić się na tym, żeby dopasować zabawki do wieku i zainteresowań dziecka, niż do płci. Warto pozwolić młodym ludziom samodzielnie zdecydować czym się chcą bawić i jaki sposób. Niech to będzie spontaniczne i ograniczone tylko dziecięcą wyobraźnią. Pozwólmy dzieciom być sobą. W końcu kids are kids!