Jak nauczyć dziecko wiązać buty?
Przyjęło się, że umiejętność wiązania sznurówek powinna zostać opanowana przez dzieci około 6-7 roku życia. Niektóre przedszkolaki szybciej poradzą sobie z kokardkami w butach, a innym zajmie to nieco więcej czasu. Na pewno na tym etapie warto zacząć przerzucać się z butów na rzepy na wiązane obuwie, dzięki czemu dzieci będą miały większą motywację do nauki. Oczywiście, zanim wypuścimy dziecko do przedszkola lub szkoły z adidasami na sznurówki, warto zadbać o to, by samodzielnie było w stanie je zawiązać. W przeciwnym razie wychowawczynie z placówki nie będą zbyt szczęśliwe 🙂
Nauka wiązania butów jest ważną umiejętnością, która – podobnie jak inne ćwiczenia manualne – rozwija mózg dziecka. W dzisiejszych czasach maluchy statystycznie więcej czasu spędzają na aktywnościach związanych z ekranami (telefony, tablety czy telewizory) niż pokolenie ich rodziców. W związku z tym obecnie dzieci wykonują mniej ćwiczeń rozwijających motorykę małą, co przekłada się na mniejszą sprawność palców i dłoni. A to z kolei utrudnia naukę wiązania butów.
Jak przygotować dziecko do nauki wiązania sznurówek?
Zanim więc zabierzemy się do ćwiczeń mających na celu opanowanie umiejętności wiązania sznurówek, warto w pierwszej kolejności wzmocnić dłonie podczas prostych zabaw. Takie ćwiczenia możemy spokojnie wpleść w codzienne aktywności w ramach wspólnego spędzania czasu. Wszelkie zadania rozwijające motorykę małą również pozytywnie oddziałują na mózg dziecka i wpływają na rozwój mowy.
Lepienie z plasteliny
Zabawa ciastoliną, plasteliną i wszelkimi masami wzmacnia mięśnie dłoni i palców. Im trudniejsza do lepienia masa plastyczna, tym więcej siły musi włożyć dziecko w jej uformowanie. Oczywiście pamiętajmy, by zabawę dostosować do wieku i predyspozycji dziecka. Plastelina jest twardsza od popularnej ciastoliny. Możemy zaaranżować zabawę w lepienie ulubionych zwierząt lub potworków. Kluczem do sukcesu jest znalezienie sposobu na zachęcenie dziecka do tej aktywności.
Wyławianie elementów za pomocą szczypców
Kolejną zabawą wspierającą prawidłowe chwytanie sznurówek może być zabawa kuchennymi szczypcami. Do większej miski wsypujemy drobne elementy – u nas są to szklane kulki, ale można wykorzystać również nieduże figurki lub inne drobne zabawki. By utrudnić aktywność, możemy dosypać ryż do miski. Zadaniem dziecka jest wyjęcie z naczynia i przełożenie do innego pojemnika elementów za pomocą szczypców. Młodsze dzieci mogą łapać ten przyrząd całą dłonią, a od starszych (4/5- latków) możemy oczekiwać, że będą trzymać go chwytem trójpalcowym. Dzieci uwielbiają takie motoryczne wyzwania 🙂
Przeplatanki/nawlekanki
Dobrym preludium do wiązania sznurówek w butach są zawsze wszelkie nawlekanki i przeplatanki. Najprostszym zadaniem z tej kategorii jest nawlekanie koralików na sznurek. Następnie przechodzimy do przeplatania sznurków przez dziurki w dedykowanych do tego nawlekankach. Na rynku dostępne są takie zabawki w różnych wzorach, by zachęcić dzieci do manualnych aktywności. Jeżeli jednak nie dysponujemy specjalnymi pomocami edukacyjnymi, możemy samodzielnie wykonać szablon do przeplatania sznurków. Wystarczy kartka papieru z bloku technicznego, klej papierniczy, dziurkacz i sznurówka. Jeżeli planujemy wykorzystać ten gadżet również do nauki wiązania sznurówek, możemy wykonać go w kształcie buta. Dzięki temu mamy pomoc dydaktyczną 3 w 1 – do ćwiczenia przeplatania, wiązania supełków i kokardek w butach.
Supełki
Naukę wiązania sznurówek warto rozpocząć od opanowania umiejętności robienia supełków. Jest to pierwszy etap wiązania butów, z którym powinny poradzić już sobie czterolatki.
W kolejnym kroku przechodzimy do właściwej nauki wiązania butów. Jeżeli czujemy, że nasze dziecko jest gotowe, możemy starać się uczyć poprzez modelowanie, czyli pokazywać konkretne kroki i prosić dziecko o powtórzenie tak, by zrozumiało system wiązania. Niektóre dzieci lepiej poradzą sobie, gdy dodamy odpowiednią narrację do wiązania – np. będziemy recytować wierszyk lub opowiadać historyjkę, która ułatwi zapamiętanie poszczególnych etapów. Przykład takiej opowieści o uszach królika przedstawiamy poniżej:
- Najpierw krzyżujemy dwa końce sznurowadła i przekładamy jedno pod drugim, tak powstaje supełek, który stanowi głowę króliczka.
- Króliczek ma uszy – są nimi pętelki z obu końców sznurowadła.
- Krzyżujemy uszy/pętelki, przekładamy jedną pod drugą, jak w przypadku supła i potem dokładnie je zaciskamy.
W trakcie nauki wiązania butów kluczowe są opanowanie i cierpliwość rodziców. Gdy pokażesz dziecku swoje negatywne emocje, może się ono zniechęcić. Poprzez zabawę i pozytywne nastawienie oraz zapewnianie dziecka o tym, że każdy nauczy się wiązać sznurówki, dużo szybciej osiągniemy sukces i nie podkopiemy poczucia własnej wartości u dziecka. Pamiętajmy, że wiązanie butów to nawyk, a ten wymaga sporej liczby powtórzeń, by się utrwalił. Starszym dzieciom można zaprezentować bardziej zaawansowane sposoby wiązania butów.